Leve de bibliothecaresse

Misschien komt het doordat ik vakmatig vooral in de negentiende- en de twintigste- eeuwse literatuur grasduin, of doordat ik gewoon niet genoeg oplet, of doordat ik actueel werk niet leen maar koop of zelfs krijg; dat laatste betreft werken die literair nog niet toerekeningsvatbaar zijn en TBJ hebben gekregen: ter beschikkingstelling van de jury. Hoe dan ook greep ik vandaag danig mis in de prachtige Utrechtse Letterenbibliotheek, thans UBB geheten, oftewel: Universiteits Bibliotheek Binnenstad.

Ik greep mis maar ik wist zeker dat de boeken er moesten zijn. Had ik thuis via de digi-catalogus gecontroleerd. Nog een keer naslaan dan maar, op zo'n inpandige terminal in de UBB zelf; zo dicht bij de bron moet de informatie wel betrouwbaar zijn... Oh, maar dat is gek: alle moderne literatuur heette toch altijd: LB NED 18.11 87.ri en dan nog een hele cijfer- en letterbrij erachter? Deze, die ik niet kon vinden, zie ik nu, heten: LB NED 18.11 87.tb en dan die brij erachter.

Op mijn schreden naar de kasten gekeerd. En jawel, daar zijn de planken met tb. En daar zijn de boeken met tb die ik zocht. Vervolgens, na het zelf digi-lenen van het materiaal en het zelf verzenden van een digi-leenbewijsje, me tot de bibliothecaresse van vlees en bloed gewend met de vraag wat dan toch dat tb beduidt. En de bibliothecaresse zegt, zonder te verblikken of blozen: "Oh, dat staat voor tenentwintigste beeuw."