is de titel van een boek van 253 bladzijde van Suresh Raval, 'a professor of English at the University of Arizona'. Het verscheen bij de University of Illinois Press, Urbana and Chicago, al in 1998. Maar het exemplaar dat ik uit de UB te Utrecht heb geleend, ziet er volkomen ongelezen uit. Geen potlood- of ballpointstrepen, geen tabaksresten, geen vouwen, kreuken, sporen van voedsel, de rug recht, de snee onbeduimeld. Onbegrijpelijk, want het is, voor zover ik daar nu al over kan oordelen, een donders goed boek, en dat vooral omdat en doordat het bijzonder duidelijk is en - nog belangrijker - uitermate redelijk. Een nieuwe Wellek & Warren is misschien wat al te dik gezegd (omdat het niet alle praktische kantjes van onze bedoening langsloopt), maar het komt in de buurt qua: dat wil ik beslist helemaal lezen. In een kalme, schier Olympische, maar zeker niet afstandelijke, laat staan betwetende beschouwing, laat Raval zijn licht over het vak schijnen, daarbij behoedzaam positie kiezend tussen een tot niets leidend absolutisme en een dito relativisme. Van zo iemand weet ik het te waarderen dat hij zijn vijfde hoofdstuk eenvoudig begint met: 'In this chapter and the one that follows, I explore some basic issues in the history and theory of criticism that every theorist sooner or later finds inescapable.' (p. 110)
Helaas heb ik nu - een college voorbereidend op BA-niveau - de tijd noch de onmiddellijke en praktische nood om het boek geheel te lezen, en dus kan ik er ook niet verder op ingaan; toch wil ik het aanraden. Laat me dan tenminste de hoofdstuktitels weergeven:
Philosophy and the Crisis of Contemporary Literary Theory
The Form and Function of Poetics
Contingency, Value, and Literary Theory
Interpretive Communities
On the Mode of Existence of the Literary Work
Defining Literature
Contest of Theory and the Concpt of Criticism
Conversion, Change, and Tradition.
En een quote:
'When we teach literature, we educate our students' sensibilities in the sense of making them better, subtler and more complex. To help our students to cultivate their critical faculties does not mean that we make them like the things we like or value. [...] Indeed, we try to improve their taste.' (p. 75)
dinsdag, april 08, 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)