Nog een uit een onvoltooide emblematische cyclus

XV Hero

Dit was ’t verhaal van Hero en Heldin,
of, chiquer, van Confitur’ en Heroïne.
’t Verhaal was kort, er zat geen epos in;
geschikt voor het theater noch de cine-
ma; wel goed voor een sonnet van het sublieme
type; sterk als cognac, helder als gin
en voedzamer dan pure proteïne.
Vandaar dat ’k moest beginnen bij ’t begin.

Dat was niet beter dan zijn eind helaas,
dus maak ik van een lang een kort relaas.

Drank stroomde in zijn jeugd reeds legendarisch,
‘Ach,’ dacht Confiture, melancholisch
van ’t tussen dood en ’t veile leven zweven,
‘ik heb mijn lever niet voor niets gegeven.’