De nieuwe Zeh, Über Menschen, is weer zo'n roman die leest als een tierelier en ook thematisch zeer interessant is. Deze keer een uitgebreid verhaal over de practicalia van het hedendaagse heden, meer in het bijzonder ten tijde van de lock down en alles wat die met zich meesleept – helemaal leuk omdat de vorige roman die ik van haar las, een dystopische toekomstroman was uit 2009 over een totalitaire gezondheidsstaat.
Qua roman, formeel, is er weinig bijzonders aan deze vertelling, wat wel past bij het realistische karakter ervan. Het bijzondere zit (weer) in de sociale en morele conflicten waarin het hoofdpersonage verstrikt raakt (maar ik heb, nu ik dit tik, pas 56% gelezen).
De roman is zo realistisch dat ze kan doen alsof ze zelf geen fictie is, maar juist expliciet aan fictie refereert om de werkelijkheid beter te schetsen:
Die Verbindung ist unterbrochen. Das ist wohl ein moment, von dem es in Büchern heißt, daß »plötzlich alles sehr schnell« gegangen sei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten