dinsdag, mei 25, 2010

Berd

Eigenlijk zou ik hier of ginder wel iets te berde willen brengen over, bijvoorbeeld, een Librisprijs gewonnen hebbende roman, herstel: 'novelle' (waarvan ik gisteren in de gauwigheid op Literom vijf recensies vond, waarvan er maar een dateert van vóór de nominatie), en over, ander voorbeeld, een historische roman van een gerenommeeerd schrijfster, waarvan ik zeker twee van de slechts drie recensies als ernstig rezeptionslenkend ervoer al voor ik de roman las, een roman die ik inderdaad pas las om- en nadat ik die recensies las -, ware het (namelijk dat te berde willen brengen) niet dat ik die beide boeken ook las omdat ik ze gebruik als materiaal in de cursus Instituties: literatuurkritiek, en wel zo, dat de deelnemende studenten er niet alleen een enkele recensie van lazen, maar er ook zelf een recenserend stuk over moeten schrijven, wat voor mij reden genoeg is om er vooralsnog even mijn digitale mond over te houden, om meningsverkleuring en bevooroordeling (i.c. actieve oordeelsbeïnvloeding) te voorkomen (zo, dat was weer eens een zin van de soort die de studenten dus niet mogen gebruiken).

Maar in dit kader (welk?) (oh, het log!) kan ik best wel een citaatje geven uit een recensie van het derde boek dat de studenten moeten (of: mogen) recenseren, een mij verbijsterend citaat uit één van de maar liefst elf recensies die Literom ervan voor me bewaard heeft (dus ongeveer, of: afgerond twee- tot viermaal zoveel als van die andere twee werken):

[De schrijver] pakt uit met het decor, de sfeer, met stemmingen, maar uiteindelijk zet hij levende personages neer, mensen van vlees en bloed, zou je bijna zeggen, met wie je meeleeft, zonder storend gekunsteld aandoend maatschappelijk engagement.

Nog afgezien van een antwoord op de vraag of de laatste bepaling in de geciteerde zin betrekking heeft op het 'neerzetten' door de schrijver dan wel op het 'meeleven' door de lezer, een onthutsende opmerking van een in ieder geval (of: hooguit) zichzelf respecterende recensent, denk ik. Maar, ik moet die derde roman nog lezen.

Geen opmerkingen: