dinsdag, juni 28, 2011

Gort voor de domme kippen

Of je nog peulen lust? Wat lees ik daar nou weer in de NRC annex op NRC.nl? Nou dit:
“Blijft mijn buurt wel mijn buurt als er weer een kerk gesloten wordt en er een moskee wordt gebouwd? Waarom passen de nieuwkomers zich niet aan ons aan? Ze pikken toch niet de baan van mijn zoon in?”

Op deze manier verwoordt Verhagen de vrees die volgens hem breed wordt gedeeld in het land. Ten onrechte zouden dit soort huiveringen volgens Verhagen “ook door mijn eigen CDA” lang beschouwd zijn als foutieve reactie op “de snelle veranderingen in de wereld.” Volgens hem moet het CDA hierop inspringen:

“We moeten die zorgen niet afdoen als onfatsoenlijk of stellen dat je dat niet mag vinden. Het onbehagen moet ook het onbehagen zijn van een volkspartij als het CDA”.
En dat is dan vicepremier van Nederland. Die zich geen seconde afvraagt of er wel ene moer klopt van dat soort mijn- en dijnerige angsthazerij. Die er geen fractie van een seconde over nadenkt of die wereldangst ook maar enig fundamentum in re heeft.

Hoeveel kerken stonden er dan oorspronkelijk in 'mijn' buurt? Vijf, tien, twintig? En allemaal van die lelijk Cuyperiaanse kastelen? Of stond er bij nader inzien misschien al heel lang nog maar één enkele kerk, en dan niet eens in 'mijn' buurt, maar hooguit in de buurt van 'mijn' buurt, en is zelfs die ene al lang geleden omgetoverd tot shopping center of luxe appartementencomplex met goddelijke uitstraling?

En hoeveel moskeeën staan er wel in de buurt van 'mijn' buurt? In heel Nederland stonden er in 2010 453. En dat op een totaal van 418 gemeenten. Zijn dat één procent moskeeën per buurt, als u me de rekenkundige gok voor het gemak van mijn betoog even toestaat?

En klopt vicepremier Verhagens suggestie wel dat voor iedere kerk die er in 'mijn' buurt gesloten wordt er een moskee in ruil bijgebouwd wordt? Loop toch gauw een eind heen naar de buurtpomp. De Nederlandse aannemerij zou God, zo u wilt Allah, op zijn blote knietjes danken voor zo veel opdrachten. Heel die bouwfraude in een keer van de aardbodem gewist.

En als je, Maxime, dat zo verreselijk erg vindt voor 'jouw' buurt: ga dan massaal met 'jouw' CDA-ers weer als een haas aan het ware gristelijke geloof en laat die klokken weer beieren, stamp die banken vol, knijp de kat in het donker van de consistorie en loof en prijs de HEERE dat het een aard heeft en laat de heidenen een heilige poep ruiken.

Maar als je toch zo druk bezig bent, Maxi, blijf, alsjeblieft, uit mijn buurt.

Lust je nog...

Peultjes. Inderdaad. 200 gram, klasse 1, uit Kenia. Albert Heijn.
Achterop het zakje:
Bereiden: puntjes en eventuele draden verwijderen en wassen. Koken: in een bodempje water met een snufje zout in circa 5 minuten beetgaar koken.
Nou, werkelijk: die beetgare puntjes en eventuele draden zijn niet te eten. En zonde om dan al die peulen weg te gooien.

woensdag, juni 22, 2011

Recht zo die gaat | Zeeman Marsman

Gejat van: http://www.kb.nl/nieuws/2011/werkman.htmlIk ben niet zo van de ingezonden brieven; die zijn soms zo frikkerig; maar vandaag begonnen de vingers van de schrijfhand toch te jeuken. Ik las, terwijl de koffie langzaam druppelend uit de automaat mijn mok in droop en de damp geur werd, het volgende in de Volkskrant:
KB verwerft 'druksels' Marsman en Werkman
BOB WITMAN − 22/06/11, 00:00
AMSTERDAM - Een drukwerk uit 1942, gemaakt in een oplage van twaalf exemplaren, met een gedicht van Hendrik Marsman en vormgegeven door de Groningse typograaf en kunstenaar Hendrik Werkman (1882-1945), is aangekocht door de Koninklijke Bibliotheek (KB). Het geldt als een zeer zeldzaam en kostbaar werk. De bibliotheek doet geen mededelingen over de verwervingskosten.
Dat was het nieuws waar ik van opkeek. Maar waar ik van grimmelde was de volgende alinea, en daarvan vooral, nee: alleen de tweede zin, en ook wel de alinea (of: zin) erna:
De KB noemt de aankoop een 'prachtige aanvulling' op de reeds bestaande collectie van Werkman en Marsman. De dichter / zeeman Marsman verdronk in 1940, vier jaar na publicatie van zijn belangrijkste gedicht Herinnering aan Holland.

De Zee is een van zijn laatste werken.
Sinds wanneer staat Hendrik Marsman bekend als dichter/zeeman? Is dit een cynische verwarring van onkunde en half verwerkte biografische gegevens, of zijn er echt zo veel zeemansgedichten van Marsman die ik steeds maar over het hoofd heb gezien?

Toch maar de inhoudsopgave van het Verzameld werk erbij gepakt (4e druk van de dundrukeditie, Amsterdam 1979). Op pagina 75 eindelijk beet: 'Zinkend schip'. Louter beeldspraak: 'De avond daalt; / een zinkend schip.'

Vier bladzijden verder ligt een lyrisch 'ik' onder de titel 'Twee meeuwen' 'beneden / aan den voet der duinen'; een landman, dus.

Dan moet dertig bladzijden verder het antwoord te vinden zijn in 'Lezend in mijn boot', maar helaas: 'ik was / in mijn roeiboot de plas / opgegaan en liet mij drijven'. Een zoetwaterrecreatiematroos die 'het verhaal van den Vliegenden Hollander las.'

Dan maar 'De boot van Dionysos', het tweede onderdeel van Tempel en kruis? Nou, dat is meer zoiets als wat Adriaan Roland Holst over zijn Wilde kim zei: er zit meer wijn dan zeewater in. En dan nog: daar gaat het over 'het blauw verschiet der blinkende rivieren', over 'het glinstrend water' en 'de schoeiing van basalt'. Een Hollands rivierenlandschap. Geen zee te bekennen, tenzij een overdrachtelijke.

Blijft over het laatste onderdeel van diezelfde bundel (of: van datzelfde lange gedicht), 'De zee', dat geen zelfstandig gedicht is, maar een onderdeel van Tempel en kruis, een onderdeel dat er eigenlijk niet uit losgemaakt kan worden omdat het de verwoording is van de conclusie die de hoofdfiguur van dat gedicht trekt uit een zeer uitgebreide reeks overwegingen en overdenkingen in de eraan voorafgaande vijftig gedichten. Maar dan nog: die zee daar heeft niets te maken met Marsmans zogenaamde zeemanschap, maar alles met de metafoor van de Middellandse zee als bron van de West-Europese beschaving, die Marsman anno 1939 naar de gallemiezen zag gaan maar die hij voor alles en ondanks alles wilde behouden en behoeden.

Nieuw ook was me het gegeven dat 'Herinnering aan Holland' het 'belangrijkste' gedicht van deze dichter zou zijn. Zijn bekendste wellicht, en tevens het gedicht dat veelal ten onrechte 'Denkend aan Holland' wordt genoemd, bovendien het meest op T-shirts, kussenslopen, servetten en plinten gereproduceerde gedicht. Maar 'belangrijk' als in: van literair-historisch belang, dat waren toch veeleer gedichten uit zijn eerste bundel, Verzen, gedichten als 'Verhevene', 'Vlam', 'Heerscher', 'Fort' of vooruit, er komt een boot in voor, 'Hiddensoe':

Bronzen boot

de sprong
uwer flanken
stoot
een mes
in den nacht

zilvren dood

maan
die de dolk
van den boeg
aan den muur
van den nacht
tot scherven
sloeg

schuim

flarden bloed

maandag, juni 06, 2011

Nieuwe media mix | Gadget | Must have


Hoge resolutie tekstscanner (dpi quite sufficient), geïntegreerd met krachtige, megaMB™ tekstverwerker en ondersteund met mail- en SMS-diensten, draadloos blauwtand appliceerbaar op Mac en Pc, mits voorzien van autonoom verbeeldding.