E-reading

Ik ben, geloof en vrees ik, een volkomen e-reading fool. Een jaar geleden kreeg ik een elektronische tekstdrager met van die digitale 'inkt'. Bladert uiterst tot tergend traag, maar er past knoertveel tekst in en het leest echt heerlijk. En het apparaat is licht en klein; het past in een jaszak en reist dan ook mee in bus en trein. Het heeft internetverbindingsmogelijkheid, maar de browser is a fucking hell; dat grijze, want verder kleurloze scherm is met z'n piepkleine pestlettertjes schier onleesbaar en de informatie van de i-pagina's past er niet op. 'k Heb gisteren geprobeerd een boek neer te laden van de DBNL. Dat was dus DBN-hel. Niet gelukt. Ligt dus niet aan de DBNL, maar aan dat lezerbladeraartje.

Sinds kort heb ik een tabletrekenaar met ingebouwde leesmogelijkheden. Maar omdat ik van nature braaf instructies volg van aanbieders, lees ik nu de Volkskrant in een kiosk, terwijl de NRC in een andere applicatie opduikt. De groene Amsterdammer zei dat-ie in Tablisto wilde, dus dat heb ik ook maar genomen (gratis als het is); inmiddels heet dat ding Bruna Tablisto, en ziet er anders uit dan eerst. Sommige boeken komen terecht in een appje dat, heel toepasselijk, 'boeken' heet, maar waar gek genoeg ook een krant in zit. Overal zit ook al de nodige gratis literatuur in. Buitenlandse vooral. Ons bin zuunig, of zo. Maar mooi dat ik de hele Dickinson nu heb.

PDF-jes lees en/of bewerk ik met Evernote en iAnnotate, zonder dat ik nog een systeem heb van wat ik waar bewaar. Daarmee houd ik mijn analoge geheugen in stand.

En heden kwam ik via een twiet een aanbieding tegen van Stoner van John Williams, dat me al van diverse kanten werd aangeraden. Dus hup, niet zeuren, een mooi boek voor vijf euren. Hotscha, en wéér een nieuwe e-lezerapplicatie erbij, nu een getooid met de idiote naam Kobo, en met wéér een andere gebruikersnaam en wéér een ander cryptisch wachtwoord. En allemaal willen ze dat ik gezellig meedoe met babbelgroepjes en consumentenpannels, nieuwsbrieven, updates... Mij duizelt.

Gisteren, trouwens, heb ik dat boek, dat ik eerder al probeerde, De stille kracht van Louis Couperus, via m'n tablet gratis binnen gehaald; dat was ongelogen binnen een halve minuut geregeld: zoeken, vinden, binnenhalen en openslaan. Wonderbaarlijk. Nu hoop ik dat ik het straks terug weet te vinden.

Dagje later. Ook dat nog. Om boeken uit de universiteitsbibliotheek te kunnen neerladen, heb ik nu ook de Bluefire Reader moeten installeren. Dat wil zeggen dat ik nu meer digitale dan houten boekenkasten heb, maar een omgekeerde verhouding qua boeken. Wanneer komt dat in evenwicht?

Later diezelfde dag: het is wel prettig dat je zo makkelijk aantekeningen kan maken in een digiboek (die je er ook weer zonder gommen uit kunt halen, en allemaal kunt verzamelen), en dat je woordbetekenissen kunt opzoeken op 't internet, en dat je ook kunt zien waar en hoe frequent een woord in het boek voorkomt. Ik weet nu dat het woord(deel) 'artist' zesentwintig keer voorkomt in De stille kracht, en als je even wacht zoek ik ook nog op of dat vooral in een context met mevrouw Eva Eldersma is.