Bij een Haags antiquariaat zag ik dat een gewoon exemplaar met enkele scheurtjes van luttele millimeters aan de randen van het stofomslag € 95,- moet doen. Hier is de beschadiging wat ingrijpender, helaas. Er zijn bandvarianten bekend in licht en donker roodbruin linnen, en in zwart linnen, maar dit lijkt me een uniek geval. Wat een toeval, drie dagen voor het eerste deel van Otterspeers grote Hermans-biografie De mislukkingskunstenaar verschijnt.
De manuscripten van Emily Dickinson staan on line op het Emily Dickinson Archive. En wel op een zeer toegankelijke wijze, denk ik, na een heel erg korte verkenning. En dat vind ik knap, een zo toegankelijke webstek voor werk van één dichteres, toegankelijk dan als in: 'open-access', zowel als in: makkelijk raadpleegbaar. Jammer dat ze geen mooi handschrift had.
En behalve manuscripten en afschriften (met metadata) bekijken, kan je ook 'Browse alphabetically through more than 9,000 words in Dickinson’s poetry, as defined in her dictionary, Webster's 1844 American Dictionary of the English Language.'
Leuk, want ik heb niet zo lang geleden een editie van haar gedichten gekocht, maar nog nauwelijks gelezen. Kan ik nu mooi gaan vergelijken: wat zij schreef (op een gegeven moment wil je dat toch weten: hoe het 'eigenlijk' op papier heeft gestaan, ooit) en wat men er postuum editerend van maakte.
Jammer, heb nu geen tijd om er verder in te bladeren; ben even bezet(en) door colleges Nederlandse letteren, Van Bilderdijk tot Bouazza en daarnaast Marsman.
Vele varkens, om eens uit een ander metaforenvat te tappen, maken de spoeling dun, en dat kan betekenen dat je als selecteur, want dat ben je ook, als lid van de vakjury ('vak' is de sterk geëlideerde vorm van 'varken'), probeert de varkentjes in een vroeg stadium te wassen (waar las ik laatst deze: 'When you fight with a pig you both get dirty - but the pig likes it'? Slaat nergens op in dit verband, trouwens). Het snel verkennen van het omslag, voor- en achterplat, is een vlotte eerste selectie-methode. Niet dat daarmee het pleit al beslecht is, maar je kan op basis van die gegevens al denken: 'Ah, leeslint, dat lijkt me wel wat!' maar ook: 'Oh, prullenbak, nee toch?'
Kom ik me nu een voorkant tegen met een plaatje van een waslijn, waaraan een rode peper naast een bikinitopje is geknijperd. Daarbij zakt mij de spreekwoordelijke broek al af. En blijkens de achterplattekst heb ik, houd u vast, 'een tragikomische en [jawel, daar is-ie weer:] bij vlagen hilarische roman' in handen. Ik sla - maar dit gelooft niemand, zo erg is het - het boek op een willekeurige plek open en lees: '"Hm," fluistert Danny terug glurend in mijn decolleté.' Oehlala, de schalk! En had-ie nou maar eens 'Hm' geroepen...
Achterop een ander debuut lees ik over een vrouw die 'de liefde voor haar man en twee zonen [deelt] met de liefde voor haar minnaar,van wie ze een ongeboren kind draagt.' Wow, denk ik dan: vertel me ook over die andere zwangerschappen! Hoe gingen die dan? En: is gedeelde liefde dubbele liefde? Of wordt er hier een andere uitdrukking naar de gallemiezen geholpen?
Maar serieus nu: ik zal deze boeken zo veel als me gegeven is met open oog (letterlijk, maar dat spreekt voor zich, en vooral figuurlijk) en een ontvankelijk gemoed lezen, maar ik zou des niet tegenstaande de jongens en meisjes van de uitgeverijen willen vragen om te proberen met hun wervende teksten dat gemoed van de lezer ietsjes meer te bespelen in het voordeel van de schrijver. We hebben het hier immers over een vorm van captatio benevolentiae.
