vrijdag, oktober 16, 2009

Bankleed in (verkeerd) taalkleed

De papieren Volkskrant van vandaag opent met:

Amsterdam De wanhoopspogingen die Dirk Scheringa donderdag ondernam om zijn bank te redden van een faillissement, zijn mislukt. Scheringa probeerde de vijf grootste banken gisteravond over te halen de DSB Bank over te nemen, maar die lieten hem na urenlang overleg kort na middernacht weten dat ze daar geen been in zagen.

Rare jongens, die banklui. Of anders die verslaggevers (in casu Yvonne Hofs en Pieter Klok). Ik denk dat ze bedoelden, dat de banken lieten weten, dat ze er geen brood in zagen. Zie Stoett.

Spreekwoorden, zegswijzen e.t.q. zijn cultuurgoed dat soms al te ver is gezonken. Persoonlijk vind ik de variant met 'graten' (ergens geen graten in zien) verhelderend.

[tussentijdse aanvulling : in de Volkskrant van 17-10-2009 schrijft Robert Giebels onder de kop 'Het doek doet er lang over om te vallen' onder andere over eerdere verslaggeving die meldt 'dat de klanten het vel over de neus wordt gehaald' (fraaie zegswijze, bijna wrang doordat dat indirect object / meewerkend voorwerp in werkelijkheid de lijdende figuren beduidt) en: 'Ze [twee woorden van minister Bos] laten ruimte voor maar één conclusie: de DSB is een semicriminele organisatie die door roeien en ruiten gaat om klanten zo veel mogelijk geld afhandig te maken.' Ik moest de etymologie/herkomst eerlijk gezegd even opzoeken. Maar mooi.]

Goed voor het taalbewustzijn. Net als deze uitspraak:

Boekenkrant voor Nederland en Vlaanderen, jrg. 3 (2009) nr. 4 (okt.)

Geen opmerkingen: