Blond?

Hóógblond! Kleurt mooi bij mijn kaken momenteel. Allemachtig. In een zucht naar de roos, om en zo weinig mogelijk quasi-treffers te genereren, had ik zo veel mogelijk zoektermen ingevoerd: ik wist immers toch al welk boek ik moest hebben. Een precisieschot, geen hagel. Dacht ik. Maar zie nou toch eens aan. Blijkt dat ik mijn bron vertrouwd heb.

Moet je niet doen. G.H. 's-Gravesande noemt in zijn Geschiedenis van De nieuwe gids (p. 104) de bundel Studiën en kritieken van W.G. van Nouhuys. En die vond ik ook zo beschreven, uiteindelijk, in de kadalochuz van Hinderickx & Winderickx. En zo héét dat boek ook, althans blijkens het halflederen omslag. Maar een béétje bibliofiele bibliograaf, zo leerde ik al van Fons van Buuren, ontleent zijn titelgegevens natuurlijk niet aan een omslag, maar aan de titelpagina (omineuze aanduiding). En op die titelpagina, ook van de in halflederen band gebonden uitgave, die overigens gewoon in de LB te Utrecht aanwezig is, staat: Studiën en critieken, met een c dus. Met een kleine conversie, in WNT-taal: Voor woorden bij de K niet vermeld, zie men ook bij de C. Fokas Holthuis heeft de titel wel goed. Moge dat ook even gezegd zijn.