... want ik ben de laatste tijd toch werkelijk al meer bezig met wat komen gaat dan met wat nu bijna voorbij is. Dit is geen klacht, hooguit een zacht claeghen. Maar da's weemoedigheid, die in dit geval eenvoudig is te verklaren. Nog een weekeindje te gaan en dan ben ik weer onder de mensen. De collegeplank voor
De geboorte van de gasfitter is ingericht,
websitetje ook, handboek van de Smoelcursus grotendeels gelezen, onderweg in de bloemlezingen (leuke dingen voor dit college), enkelbandige biografie van Ter Braak in de ramsj gekocht, white board marker uit het vet gehaald, en hoppa, koppie onder in 't onderwijs van Academia. Oja, ook nog even weekeindje Berlijn doen met gezin; vlak na symposiummetje De tekst op tafel.
In overeenstemming met mijn voorstel uit januari, titel weblogje aangepast.
Einde lunchpauze; geen tijd meer voor plaatje.
Tegen het einde van diezelfde dag toch even telecommunicatief het omslag vastgelegd, waarop een foto van Emiel van Moerkerken in een vormgeving van Robin Uleman:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten