Scaramouche

Heerlijk. Op m'n gemak in alle stilte, hoog in de stormomwapperde UB De Amsterdammer zitten lezen. Nou ja: excerperen en stukken eruit overnemen. Ik was binnen toen de Leeszaal Bijzondere Collecties openging. Eerst Albert Verwey over Fiore della Neve (= M.G.L. van Loghem)s Een liefde in het Zuiden, in 1882, nadat dat boekje direct na verschijnen in 1881 in hetzelfde blad al was gerecenseerd (maar die recensie ga ik niet ook nog eens opzoeken; anders komt er geen eind aan). Verwey maakt er heel netjes en zeer beleefd en zonder onvertogen woord alsnog gehakt van.

Vervolgens Scaramouche (= M.G.L. van Loghem) over Albert Verwey's Persephone en andere gedichten (1885) en even later over Julia (1885). Hij vond allebei goed.

Maar morgen moet ik verder: vandaag moest ik, vijf uur na aanvang en vergeten hebbend pauze of zelfs maar koffie te nemen, dochterlief ongelegenertijd - midden in het slot van dat stuk over Julia - ophalen van school.

En ik zie net in de voorjaarscatalogus van Vantilt dat in april de briefwisseling Kloos-Verwey verschijnt. Het houdt niet op.